Het geeft voldoening om mensen te helpen
Geschreven door Michel Peters
Peter van Oort is bijna 17 jaar en zit in 5VWO. Hij volgt het Technasium van het Calscollege in Nieuwegein. Een jaar geleden ging hij eens mee met zijn zus Iris naar de Klub, de jongerengroep van de Remonstranten in de Geertekerk Utrecht. Het was er gezellig, je hoort er mooie verhalen, dus hij is gebleven. In zijn vrije tijd werkt hij bij de HEMA om geld te verdienen, maar hij doet ook vrijwilligerswerk bij de Voedselbank in Utrecht Oost, een van de zes locaties in de stad.
‘Voor school moest ik vorig jaar 30 uur maatschappelijke stage doen. Ik heb dat bij de Voedselbank in Utrecht gedaan. Een half jaar lang ben ik iedere zaterdagochtend daar geweest. Na dat half jaar dacht ik: ‘Het is hier gezellig, waarom blijf ik niet?’ Voorlopig ben ik niet van plan om daar te stoppen.
Op zaterdagochtend komen vrachtwagens uit de centrale magazijnen eten brengen, vaak koelboxen met vlees, kratten met zuivel, groente en soms kant-en-klaarmaaltijden. In een paar uur tijd sorteren de vrijwilligers dat uit en maken er pakketten met standaardproducten van. Vanaf 9 uur worden er volgnummers uitgegeven, vanaf 12 uur komen mensen hun pakketten dan ophalen. Het zijn er rond de veertig per keer, vaak dezelfde mensen, maar ook wel eens nieuwe gezichten. Na twee jaar wordt hun individuele situatie namelijk geëvalueerd en vallen er wel eens mensen af.
Ja waarom doe ik dit? Het is fysiek best zwaar werk en vaak is het een grote chaos van spullen en mensen, maar het is een hechte groep medewerkers die elkaar kent. Geloof heeft er voor mij niet zo veel mee te maken, dat gevoel van eensgezindheid is belangrijk voor me en fijn. En het geeft mij veel voldoening om de mensen die komen te helpen, ik heb het gevoel dat ik iets goeds doe en krijg er ook dankbaarheid voor terug. Mijn vrienden verklaren me wel eens voor gek – je zou toch ook met je werk geld kunnen verdienen? – , maar daar trek ik me niet zo veel van aan.
In het begin was het wel wennen aan de aparte mensen die bij de voedselbank komen en aan de andere manieren waarop ze dingen zegen, maar nu ken je de mensen. ‘O daar heb je die en die weer.’ Het opende me wel de ogen. Je kunt dus ook heel anders in de maatschappij terecht komen. ‘Ik moet maar zorgen dat ik zelf niet dat soort domme dingen doe’, denk ik dan bij mezelf.
Mijn leukste ervaring daar? Op Nieuwjaarsdag kwam een buitenlandse vrouw die hier vaak een pakket komt halen met oliebollen aanzetten, op de Turkse manier gebakken. Dat was een groot succes!
