Kan ik daar wat aan doen dan? #groenekerken

Schiphol barst deze dagen uit zijn voegen, half Nederland vliegt in de eerste meiweek de aardbol over. Prima, doen! Ik vlieg zelf ook soms en gun iedereen zijn vakantie. Maar het is wel het moment om toch maar weer eens bij ons klimaat stil te staan. Een beetje krantenlezer weet het allemaal wel: klimaatverandering, opwarming van de aarde, verlies aan biodiversiteit. Het is allemaal waar, het is ernstig, maar de problemen lijken veel te groot voor ons mensen om iets mee te doen. Toch?

In de kerken lopen gelukkig ‘onverbeterlijke dwazen’ rond die zich de bijbelse opdracht herinneren om zorg te dragen voor de schepping. Zij stropen hun mouwen op en kijken om zich heen wat zij zelf kunnen aanpakken. ‘Zouden we niet eens bij onze eigen geloofsgemeenschap, onze eigen gemeente kunnen beginnen?’ Prima idee, anderen zijn je voorgegaan, die helpen je graag op weg.

Eén groene stap per jaar is voldoende

Sinds een jaar of tien bestaat namelijk de Groenekerkenactie, ondersteund door de PKN en Tear. Een platform waarbij alle religieuze gemeenschappen zich kunnen aansluiten die duurzaamheid en vergroening van de eigen gemeenschap nastreven. En waar ze elkaar – van beginner tot duurzame expert – kunnen vinden en stimuleren. Er is een website en jaarlijks wordt de Groenekerkendag georganiseerd. Niks hoogdravends aan overigens. Je mag al het bordje ‘Wij zijn een Groene Kerk’ op de muur van je kerkgebouw schroeven als je per jaar één duurzame stap neemt. Geen keurmerk, maar een beweging!

Bij de Remonstranten zijn Gouda en Amersfoort al Groene Kerk, overigens beide samenwerkingsgemeenten. Samenwerkingsgemeente Hilversum is Groene Kerk-in-wording. In de tweede helft van dit jaar is duurzaamheid daar het thema van lezingen en gesprekken en de bedoeling is dat ze zich vervolgens laten registreren als Groene Kerk.

Hilversum in de startblokken

Peter Korver, predikant van de Kapel in Hilversum, laat zich inspireren door het jongerenklooster Casella in zijn gemeente. Daar is het oude klooster vervangen door nieuwbouw en meteen rigoureus vergroend. Er liggen zonnepanelen op het dak van het klooster en het glazen dak bestaat uit zonnecollectoren. Met hemelwater is een ‘grijswatercircuit’ tot stand gekomen waarmee toiletten worden gespoeld. Overal worden LED- en spaarlampen gebruikt. Folders zijn van gerecycled papier en steeds vaker koopt men Fair Trade-producten. ‘Mooi hoor’, zegt Peter, ‘maar ons gebouw is een monument waar we niet zomaar zonnepanelen op mogen leggen. Dubbele beglazing idem dito. Maar we gaan bekijken of we groen kunnen bankieren, dat kan een eerste stap zijn!’

Amersfoort gaat snel, maar wil nog sneller

De Johanneskerk in Amersfoort is al jaren bezig. Kartrekker Johanneke Maris is het levende voorbeeld dat je als individu (met haar bondgenoten in werkgroep de Groene Johannes) veel kunt bereiken. ‘Toen we Groene Kerk werden deden we al het een en ander:  HR-verwarmingsketel, afvalscheiding, eco-inkoop van koffie/thee/suiker, schoonmaakmiddelen, toiletpapier, printpapier. Maar het ideaal is natuurlijk om steeds kleine stapjes te zetten naar verdere  vergroening. Lampen die vervangen worden krijgen steeds meer LED-verlichting. We hebben afgelopen jaar besloten dat we duurzaam willen beleggen. Een aparte commissie heeft onderzocht of dat voor onze kerk mogelijk is. Uiteindelijk zijn we bij een bank terecht gekomen die onze beleggingen gaat beheren volgens een  door de Johanneskerk gewenst duurzaam beleid (SRI : Socially Responsible Investment fondsen). Een klein deel werd al langer belegd bij ASN en Oikocredit en dit handhaven we. ’

Ons doel in 2016 was om te onderzoeken of er zonnepanelen op ons dak konden worden geplaatst. Daar heeft  iemand met kennis van zaken een goed rapport over geschreven, waaruit bleek dat het nu niet verstandig was om dat te doen. Immers, als naar verwachting over vijf jaar het dak moet worden vernieuwd, dan is de investering  voor niets geweest. We moeten dus geduld hebben en over vijf jaar dat breed gedragen rapport weer uit de la trekken.’